‘Wat doe jij op die invalidenparkeerplaats?’
Imke Peeters (36) heeft sinds zes jaar de diagnose multiple sclerose (MS). Hoewel de slopende ziekte langzaam haar spieren en zenuwstelsel aantast, kan ze meestal nog wel lopen. Maar daardoor heeft ze vaak te maken met onbegrip, bijvoorbeeld als ze op een invalidenplek parkeert of als ze ineens een rolstoel tevoorschijn haalt. “Je kunt aan de buitenkant nooit zien of iemand een invalidenparkeerkaart nodig heeft”, zegt ze voor de camera van Hart van Nederland.
De Brabantse maakt gebruik van verschillende hulpmiddelen, vertelt ze aan Hart van Nederland. “Mijn dagen zijn nooit hetzelfde. De ene dag loop ik een aantal meter zonder hulpmiddel. Soms gebruik ik krukken, een rollator of zit ik in een rolstoel. De enige dag is mijn beperking meer zichtbaar dan de andere dag.”
Met goedkeuring van een arts heeft Imke inmiddels een invalidenparkeerkaart. “Het was een gigantische drempel om die aan te vragen, laat staan om hem daadwerkelijk te gebruiken. Nu ben ik erg blij met deze kaart want dit maakt het leven voor mij een heel klein beetje makkelijker.”
(Bron en verder lezen, inclusief video: Hart van Nederland)
Beste Imke, ik maak soms ook wel eens mee dat mensen bedenkelijk kijken als ik m’n busje parkeer. Maar wanneer ik de klep vd bus opent en m’n lift laat zakken zijn ze vertrokken. Wel moet ik bekennen dat sommige mensen de kaart iets re makkelijk ontvangen, maar dat is mijn mening. Sterkte Imke. Mies ( dwarslaesie patiënt)
Maar ook dat is een makkelijke aanname Mies, om te zeggen dat sommige mensen hem te makkelijk ontvangen. Niet oordelen als je niet weet hoe iets in elkaar steekt. Hier hebben wij dan weer veel ervaring mee en geloof me, dat is niet fijn! Mensen vragen niet om een kaart maar krijgen hem toegewezen omdat ze hem nodig hebben, zelfs als het lijkt dat het niet nodig is.