‘Na de coronakoorts, de coronaburn-out: gaan we echt weer met ons hoofd tegen de muur knallen?’

OPINIE
Nu steeds meer mensen opnieuw fysiek naar het werk trekken, hoopt de Vlaamse blogger en auteur Tommy Browaeys dat we de juiste lessen trekken. ‘Waarom 160 procent geven als je misschien geen 100 procent aankunt?’

Illustratie: Knack

“Ik lees al een tijd onheilspellende berichten rond een nieuwe tsunami van burn-outs die op ons af dreigt te komen wanneer de coronakoorts wat gaan liggen is en we er allemaal weer aan 160 procent invliegen.

Die 160 procent geven terwijl je misschien geen 100 procent aankunt, zorgde ook de voorbije jaren al voor golven en overstromingen op het vlak van mentale gezondheid.
Even, heel even was het windstil en regende het geen berichten rond langdurig zieken en thuisblijvers. Want veel mensen zaten, zitten thuis omwille van de voor velen vermaledijde lockdown. Met de gefaseerde doorstart in het achterhoofd hoop ik oprecht dat we de juiste lessen trekken en niet opnieuw met ons hoofd tegen de muur knallen. Dat van die ezel en de steen komt in me op… Want mensen hebben wel eens de neiging om in oude (slechte) gewoontes te vervallen als de mist wat opgeklaard is.

Gelukkig lijken veel bedrijven in te zien dat (gedeeltelijk) flex- en telewerk wel eens het nieuwe normaal zou kunnen worden. Of ze dat doen vanuit de bezorgdheid voor werknemers of de ambitie om op kantoorruimte te besparen nu de omzet onder druk gestaan heeft of nog steeds staat, maakt me eerlijk gezegd niet uit. Zolang het maar geen tijdelijk lapmiddel is tot we weer tot de veel te drukke orde van de dag overgaan.

Ik twijfel er niet aan dat ondernemingen voor een grote uitdaging staan. De business unit waarvoor ik werk, is gespecialiseerd in handelsinformatie. Aan de hand van een stresstest analyseerden we de weerbaarheid van bedrijven in de coronacontext en maakten we een inschatting wanneer hun solvabiliteit of financiële draagkracht in gevaar komt. Bij veel ondernemingen staat het water tot aan de lippen en er wordt gevreesd voor een waterval aan faillissementen zodra die weer uitgesproken kunnen worden. Werknemers zijn een cruciale factor in de weerbaarheid van een organisatie, op voorwaarde dat ze zelf ook voldoende draagkracht hebben. Dus ook voor hen is een stresstest aan de orde, zodat ze niet fysiek of mentaal overkop gaan.”

(Bron en volledig artikel Knack.be)