Visual Snow Syndroom

Visual Snow Syndroom is een tamelijk onbekende en uitzonderlijke neurologische aandoening waarbij patiënten een soort continue sneeuw- of televisieruis waarnemen in hun gezichtsveld (soms ook met ogen gesloten). Dit is het meest voorkomende symptoom. Tevens kan men ook andere vele visuele symptomen hebben (nabeelden, palinopsie, nyctalopie, glare, starbursts, gevoeligheid voor licht, pulserend zicht, knipperend zicht, etc.) en niet-visuele symptomen (tinnitus, etc.) welke veel impact kunnen hebben op de levenskwaliteit van de patiënt.

Deze aandoening kent naast een brede variëteit aan klachten, ook een brede variëteit aan hevigheid van klachten. Sommige patiënten hebben de klachten heel mild en nauwelijks merkbaar en sommige hebben het zo ernstig dat ze beperkt worden in hun dagelijkse leven. Het kan voorkomen op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen.

——-
Op deze pagina kun je zien hoe patiënten visual snow ervaren.

——-

Het zien van vlekken komt bij een redelijk aantal aandoeningen voor. Maar het is geen oogheelkundige aandoening. De verstoringen kunnen zeer vervelend zijn en bij sommige patiënten zelfs voor beperkingen zorgen in het dagelijkse leven. Oogheelkundig onderzoek is in de regel niet afwijkend bij deze patiënten. Ook is het anders dan ‘mouches volantes‘, ‘floaters’ of ‘entoptisch blauweveldverschijnsel‘. Het kan ook worden verward met HPPD. Het is geen entoptisch fenomeen dat opgemerkt wordt door mensen die zich zeer bewust van hun zicht zijn.

De visuele klachten kunnen lijken op andere aandoeningen, daarom is het belangrijk om oogheelkundig en neurologisch onderzocht te worden op andere afwijkingen. Soms wordt het gediagnosticeerd als een persistente vorm van migraine, wat niet hetzelfde is.

Visual Snow Syndroom kan een voorbode zijn van een ernstige hersenziekte, echter is dit zeer zeldzaam.

De Diagnostic Criteria, gemaakt door het Visual Snow Initiative en ondertekend door vooraanstaande neurologen, kunnen helpen bij de diagnose door een arts of zorgverlener.

Er is geen vaste aanpak van Visual Snow Syndroom. Soms worden anti-epileptica (zoals: Lamotrigine, Keppra, etc.) ingezet indien de klachten hevig zijn om zo te trachten de leefkwaliteit van de patiënt te verbeteren.

Soms wordt beweerd dat Visual Snow Syndroom overgaat als er ‘maar niet aan gedacht wordt’, of dat het overgaat door stress te reduceren. Dit is incorrect. Uiteraard kan psychische hulp wel helpen om om te gaan met deze aandoening.

Het wetenschappelijk inzicht naar Visual Snow Syndroom neemt toe. De grootste uitdagingen voor onderzoek zijn de subjectieve waardering van de aandoening, de overeenkomsten met migraine, en het tekort aan meetbare parameters. Onderzoek richt zich op een nauwkeurigere beoordeling van de visusklachten, het vinden van objectieve electrophysiologische aantoonbaarheid, en studies met geavanceerd functioneel neuroradiologisch beeldmateriaal.

(Bronnen: Wikipedia, The Visual Snow Foundation)

* Met dank aan Maartje van Meijel, Patiëntenvereniging Visual Snow Syndroom