Jongeren (12-25 jaar) hebben, vergeleken met de vorige meetronde in juni 2022, minder mentale klachten. Dat blijkt uit het nieuwste kwartaalonderzoek (september 2022) van het Netwerk GOR.  Ze voelen zich iets minder eenzaam en ervaren minder stress. Het percentage jongeren dat suïcidale gedachten heeft, daalde van 16 naar 13%. Jongeren kwamen nog steeds vaker bij de huisarts vanwege zelfdodingsgedachten of -pogingen dan voor de pandemie, maar dit verschil was in de afgelopen periode minder groot. Opvallend is dat zowel jongeren als volwassenen aangeven meer ‘sociaal ongemak’ te ervaren. 

Afbeelding van Dim Hou via Pixabay

Bij volwassenen zijn de resultaten over hun mentale gezondheid nauwelijks veranderd. Zo had 21% in september last van mentale klachten en 28% van stress. Dat is een kleine stijging vergeleken met de vorige meetronde. Verder nam eenzaamheid onder volwassenen licht af.

Zowel jongeren als volwassenen geven vaker dan eerdere metingen aan dat zij last hebben van sociaal ongemak. Zo zeggen opvallend veel jongeren dat zij tijdens de coronaperiode een ‘sociale achterstand’ hebben opgelopen, doordat er nauwelijks sociale activiteiten mogelijk waren. Ook zijn sommige jongeren bang geworden voor nieuwe contacten of ‘het onder de mensen zijn’. Verder ervaren ze meer afstand tussen mensen omdat ze elkaar een tijd minder gezien hebben. Ook zeggen jongeren dat ze nog afstand willen houden, drukke plekken willen vermijden of merken dat anderen afstand houden, ondanks dat de coronamaatregel van afstand houden inmiddels is afgeschaft.

Ook volwassenen merken dat de coronaperiode invloed heeft op het sociale contact. Ze zeggen dat dit onder meer komt doordat ze zelf voorzichtig willen zijn met contacten. Ze geven naar verhouding vaker aan dat ze nog bang zijn voor een coronabesmetting en dat ze daarom nog steeds afstand houden. Daarnaast noemen volwassenen dat door 2 jaar minder afspreken, het contact met vrienden of familie is verwaterd. Net als jongeren zijn er volwassenen die het lastig vinden om contact met anderen weer op te starten.

(Bron en meer informatie: RIVM)

Dat lhbtiq+-jongeren een groter risico op psychische klachten lopen dan heteroseksuele jongeren is al jarenlang bekend. Toch is de huidige geestelijke gezondheidszorg (ggz) onvoldoende op hun behoeften ingericht. Lhbtiq+-personen stuiten bijvoorbeeld op hulpverleners die zich onvoldoende kunnen inleven. Hierdoor is de drempel om hulp te zoeken hoog.

Onlangs bracht kinder- en jeugdpsychiater Liza Sonneveld in kaart hoe inclusief de ggz is voor lhbtiq+-personen. Daaruit blijkt dat een deel van de zorgverleners te weinig kennis en vaardigheden heeft ten opzichte van deze groep. “Hulpverleners stellen vaak vragen vanuit een heteronormatief perspectief. Als iemand zich niet als hetero identificeert, of daar twijfels over heeft, loopt het gesprek al snel stuk en zal de jongere hier niet snel zelf over beginnen.”

(Bron en volledig artikel NU.nl)

Ruim veertig procent van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen in Nederland worden verstrekt wegens psychische klachten. De laatste jaren ontvangen relatief veel vrouwen zo’n uitkering, waarbij het meestal gaat om depressies.

Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) die gaan over het jaar 2020.

Aan het einde van dat jaar zijn bijna 816.000 arbeidsongeschiktheidsuitkeringen verstrekt aan ruim 758.000 mensen. Daarvan gingen er 365.000 naar mannen en 394.000 naar vrouwen. Met 346 duizend (ruim 42 procent) werden de meeste uitkeringen uitgekeerd na diagnoses van psychische stoornissen, nagenoeg net zo veel als tien jaar geleden.

Al sinds 2015 worden er meer uitkeringen verstrekt aan vrouwen dan aan mannen. Een toename die volgens het CBS deels gepaard gaat met een grotere arbeidsparticipatie van vrouwen, maar ook omdat uit UWV-onderzoek blijkt dat het risico op arbeidsongeschiktheid voor vrouwen fors hoger is dan voor mannen. Dit komt onder meer door verschillen in het soort baan (vrouwen werken bijvoorbeeld veel vaker dan mannen in de zorg) en loon (een lager uurloon betekent een grotere kans op arbeidsongeschiktheid).

(Bron en verder lezen RTL Nieuws)

Op Blue Monday, de ‘meest depressieve’ dag van het jaar, heeft de KRO-NCRV samen met NPO Radio 1 de podcast: ‘De psychische pandemie’ gelanceerd. Journalist Tom Veldhuijzen (TBS, College Tour, M) duikt in de wereld van de GGZ en gaat op zoek naar de gevolgen van twee jaar Corona-pandemie op de mentale gesteldheid van Nederland.

Het is bijna dagelijks in het nieuws: de mentale gevolgen van Corona zijn groot, raken enorm veel verschillende groepen, en gaan ongetwijfeld nog heel lang doorwerken. Volgens het CBS is het aantal jongeren met psychische gezondheidsklachten gestegen van 12 procent vóór de pandemie naar 24 procent nu.

Directeur René Adriaanse vertelt: “Toen Tom ons benaderde om mee te werken aan deze podcast, zeiden we volmondig ‘ja’. Het is een mooie, waardevolle inkijk geworden in de wereld van de geestelijke gezondheid. En vooral belangrijk is de koppeling die Tom steeds maakt naar hoe je zelf mentaal weerbaarder kunt worden.”

De podcast is te beluisteren via deze link!

(Bron en volledig artikel: GGZ Nieuws)

Een meerderheid zegt door de coronacrisis één of meerdere psychische klachten te hebben gekregen. Voor de meesten is het leven door de crisis minder leuk geworden, vooral door gebrek aan contact, spontaniteit en zekerheid.

60 procent zegt door de coronacrisis in toenemende mate last te hebben of te hebben gehad van mentale klachten. Dit varieert van lichte effecten als piekeren en prikkelbaar zijn, tot serieuze verschijnselen als depressiviteit en paniekaanvallen. Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag onder ruim 25.000 leden van het Opiniepanel.

Vooral jongeren tot 35 jaar lijden mentaal onder de crisis: maar liefst driekwart (74 procent) zegt tot nu toe last te hebben gehad van klachten. Daarmee zijn de geestelijke sores van jongeren vele malen groter dan die van oudere leeftijdsgroepen.
Van de 65-plussers zegt 48 procent één of meerdere mentale klachten te hebben (ervaren). Dat is opvallend: de leeftijdsgroep met de meeste gezondheidsrisico’s hebben de minste mentale problemen.

De meest voorkomende klachten onder jongeren zijn stress (40 procent), eenzaamheid (38 procent) en aanhoudende vermoeidheid (36 procent). Naarmate de crisis voortduurt, komen er meer jongeren met klachten bij. In april had 31 procent stress, kampte 19 procent met vermoeidheidsklachten en was 26 procent eenzaam.

Veel jongeren lichten toe dat zij aanlopen tegen praktische problemen die hen mentaal parten spelen. Onzekerheid over een huis of baan, extra werkdruk en de zorg voor jonge kinderen zijn veelgenoemde problemen. Maar ook relatief weinig contact en het gebrek aan variatie daarin, de sleur en moedeloosheid over het einde van de crisis zorgen ervoor dat zij mentaal in de knoop komen.

Voor mensen met ernstige psychische problemen vormt de coronacrisis in het bijzonder een behoorlijke uitdaging. 40 procent van hen heeft momenteel meer last van klachten dan normaal gesproken het geval is, zo blijkt uit onderzoek van het Trimbos-instituut.

Illustratie: Knack

De coronacrisis is vooral zwaar voor mensen met psychische klachten die vooruitkijken en somber zijn over hun toekomst of die van Nederland. Opvallend is wel dat mensen die lijden aan psychoses momenteel juist minder last hebben van klachten. Voor hen kent de coronacrisis juist voordelen, zoals meer rust, een vermindering van prikkels en (sociale) stress.

Het panel werd ook gevraagd naar de manier waarop behandeling tijdens de crisis is aangepast. Slechts een kwart van de 600 panelleden zegt nog face-to-facecontact te hebben, en het aantal mensen dat thuis wordt bezocht is gedaald van 38 naar 9 procent. Dat betekent dat de recente GGZ-richtlijn die bepaalt dat persoonlijk contact weer mogelijk is, niet wordt nageleefd.

Toch blijkt 55 procent tevreden over de vorm van contact tijdens de crisis. Maar mensen met wie de aanpassingen zijn overlegd, zijn aanzienlijk meer te spreken over de huidige situatie.

(Bron en volledig artikel RTL Nieuws)

(Bron: RTL Nieuws)
Mensen met psychische klachten hebben het zwaar. Vanwege de coronacrisis vinden gesprekken met therapeuten alleen nog telefonisch plaats en sommige behandelingen zijn zelfs helemaal stopgezet. “Juist face to face-contact is zó belangrijk”, vertelt anorexiapatiënte Suzanne (31).

Illustratie: Knack

Ze is elf jaar in behandeling voor haar eetstoornis, waarvan de laatste vier jaar bij Human Concern. De stichting waarschuwt nu dat veel cliënten extra geconfronteerd worden met stress, depressiviteit, angst en een gebrek aan structuur. Dit geldt overigens niet alleen voor mensen met een eetstoornis, maar ook voor mensen met andere psychische klachten of een verslaving.
Suzanne weet er alles van. Sinds enkele weken spreekt ze haar therapeut alleen nog via een videogesprek. Ook haar groepstherapie vindt op deze manier plaats. Hoewel ze aan het eind van de behandeling voor haar eetstoornis is, is het ook voor haar een uitdaging.

“Door de stress krijg ik meer last van oude eetstoornisgedachten, bijvoorbeeld de drang om te bewegen”, vertelt ze tegen RTL Nieuws. “Ik ben gelukkig zo ver in mijn herstel dat ik dit opmerk en er iets gezonds tegenover kan zetten. Maar vroeger zou ik hier heel anders op hebben gereageerd.”

Lees hier het hele artikel!

Voel jij je somber, leeg en eenzaam? Wellicht zijn dit symptomen van een depressie. Kijk op 113.nl/depressie voor informatie en hulp bij depressie.