Duizenden artsen gingen begin dit jaar de strijd aan met een onbekend virus waar geen medicijn of vaccin tegen was. Met nauwelijks kennis over corona moesten zij al improviserend beslissingen nemen die het verschil konden maken tussen leven en dood.
Nu maken artsen de balans op. Bijvoorbeeld intensivist Dave Tjan en longarts Jeroen Verheul van ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede, waar de afgelopen maanden 200 corona-patiënten lagen. Welke lessen hebben zij geleerd en wat zouden ze bij een tweede golf anders doen?
Het eerste wat beide artsen noemen is dat corona een heel andere ziekte is gebleken dan ze aanvankelijk dachten. “We dachten in het begin dat het een infectie van de luchtwegen is”, zegt Verheul. “Patiënten zijn moe, kortademig, moeten hoesten, hebben koorts, soms een beetje diarree en spierpijn. Een beetje de bekende griepachtige verschijnselen dus, een soort heel lelijke griep.”
Door ervaringen met patiënten en nieuw wetenschappelijk onderzoek weten ze inmiddels een corona-infectie naast ontstekingen ook kan leiden tot stollingen. En het bleek zeker niet alleen maar een longziekte, zegt Tjan. “Het is een ziekte waarvan we zien dat heel veel organen worden aangetast. We zien dat er stollingsproblemen kunnen optreden, er kan trombose optreden, de nieren raken aangetast, we zien problemen met de hersenen.”
Om alle corona-patiënten op te sporen, moet dus op veel meer dan griepachtige klachten worden gelet. “En dat is een heel verwarrend inzicht”, zegt Tjan. “Het kan erop neerkomen dat je iedere patiënt moet verdenken van covid, waardoor de selectie heel lastig kan zijn.”
(Bron en volledig artikel NOS)
