Jarenlang internationaal onderzoek naar een betere behandeling van endeldarmkanker heeft spectaculair resultaat opgeleverd. Veel minder patiënten hoeven een operatie te ondergaan, bij anderen is de tumor zienderogen geslonken. ,,Dit is echt baanbrekend”, zeggen ze in het Amphia Ziekenhuis in Breda dat nauw bij de studie betrokken is geweest.
André uit Etten-Leur is 48 als hij in 2014 klachten krijgt. Hij is vermoeid, heeft bloed bij de ontlasting. De huisarts vermoedt aambeien, maar bij nader onderzoek in het ziekenhuis blijkt het allemaal niet zo onschuldig. André heeft een tumor in de endeldarm. En niet zo’n kleintje ook. Acht centimeter, terwijl de endeldarm niet meer dan ongeveer het dubbele meet.
“Of ik geïnteresseerd was om mee te doen aan de zogeheten Rapido-studie was de vraag die ze mij voorlegden.” André (hij wil om privacyredenen niet met zijn volledige naam in de krant) ging akkoord en nam deel aan een experimenteel traject en met hem meer dan negenhonderd andere patiënten met endeldarmkanker in ziekenhuizen overal ter wereld. “Maar garantie op succes was er niet.”
Jaarlijks wordt bij bijna 15.000 Nederlanders de diagnose darmkanker gesteld. Bij 70 procent van de patiënten gaat het om een tumor in de dikke darm, bij de rest gaat het om endeldarmkanker (ruim 4000 mensen). Het zijn vooral mannen van boven de 50 die met darmkanker te maken krijgen.
Volgens gegevens van de de Maag Lever Darm Stichting neemt het aantal mensen met darmkanker toe. De oorzaken liggen in de vergrijzing van de bevolking, maar ook de invoering van het bevolkingsonderzoek darmkanker in 2014 leidt ertoe dat meer mensen vroegtijdig worden opgespoord.
De standaardbehandeling van gevorderde endeldarmkanker bestaat uit een langdurige bestraling van vijf tot zes weken in combinatie met chemotherapie. Hierna vindt in de meeste gevallen een operatie plaats waarbij de tumor wordt verwijderd. Nadeel van deze behandeling is dat eventueel aanwezige uitzaaiingen onvoldoende kunnen worden behandeld.
(Bron en volledig artikel PZC)
