Op Twitter gaat de hashtag #GeenDorHout rond. Mensen die extra kwetsbaar zijn voor het coronavirus laten hun stem horen. “Ik vind het triest dat er gedaan wordt alsof ik minder waard ben, alleen omdat ik ziek ben.”
Ik denk dat als jullie allemaal toch blijven praten over dat risicogroepen dood mogen, dat jullie eens de gezichten en/of verhalen moeten bekijken van wie jullie willen opofferen. Ik start. Ik ben Jacquie, 38 jaar, partner tien jaar en kattenober 4 katten en ik ben #GeenDorHout pic.twitter.com/Bo3EWi6Kyb
— SlaapkamerActivist (@SlaapkamerA) August 8, 2020
De hashtag werd in het leven geroepen door Jacqueline. “Er ontstaat de laatste tijd vaak discussie over het leven van de mensen die in de risicogroep vallen. Dat maakt mij boos.” Zo noemt Jacqueline een opiniestuk dat gisterochtend verscheen in Trouw. ‘Willen we de zwakkeren blijven beschermen totdat er een vaccin voorhanden is, of zijn we bereid om te accepteren dat zwakkere, oudere mensen eerder overlijden?’, staat daar onder meer in.
Ook verscheen er eerder een column van Marianne Zwagerman, waarin zij oudere coronaslachtoffers ‘dor hout’ noemt. Volgens de columniste is het belachelijk dat alle aandacht is gericht op het redden van levens van bejaarden (in haar woorden ‘dor hout’) in plaats van focussen op de toekomst van jongeren en de economie.
“Ik val zelf in de risicogroep omdat ik chronische bronchitis heb”, vertelt Jacqueline. “Ik merk dat het makkelijk is om over de risicogroep iets te zeggen, omdat het zo’n anoniem woord is. Ik wilde graag gezichten geven aan deze mensen. En ik hoop dat mensen zich aan de maatregelen blijven houden. Daarom stuurde ik de tweet.”
En op die tweet kwamen al honderden reacties. Zo ook van de 38-jarige Judith. Zij heeft diabetes type 1 en een hersenbeschadiging. “Het maakt mij echt verdrietig om dor hout genoemd te worden. Ik voel nu ook de tranen opkomen”, vertelt Judith. “De term dor hout is voor een stuk hout dat al dood is en geen waarde meer heeft.”
(Bron en volledig artikel RTL Nieuws)
