Nelly heeft al lang last van haar rug. Artsen ontdekken dat ze een verschoven wervel heeft, en daarvoor kan ze geopereerd worden. Bij een ‘normale’ ingreep wordt cement in de wervel gespoten, maar Nelly krijgt een andere behandeling.
Nelly kampt al lang met rugklachten, en krijgt de vraag of ze mee wil werken aan een onderzoek: de helft krijgt de echte operatie, de andere helft krijgt een schijnoperatie.
Bij de ‘echte’ operatie wordt cement in de kapotte wervel gespoten. De patiënt ligt bij de ingreep op de buik en de huid en het botvlies worden verdoofd. Bij de echte en bij de nepoperatie wordt het cement in de naald gebracht. ‘De patiënt hoort en ruikt dat’, legt Lohle uit. Vervolgens krijgt de ene helft het cement, de andere helft krijgt de placebobehandeling. ‘We doen net alsof we het injecteren, maar in feite gebeurt er niks’, legt hij uit.
Lohle besloot dit experiment te doen, toen hij las over onderzoeken waarin werd gezegd dat schijnoperaties net zo goed werken als ‘echte’ operaties. Lohle: ‘Ik geloofde dat niet, ik zei tegen mijn team: we gaan die studies over doen, en we gaan het veel beter doen.’
‘Negentig patiënten kregen naalden met cement erin, negentig patienten kregen weliswaar injecties, maar daar zat niks in’, vertelt Lohle. Dan komen de resultaten van zijn experiment. ‘En toen zijn we heel erg geschrokken. Wat bleek over de behandeling die ik al jaren doe, en waar ik in geloofde? De pijnbehandeling bleek net zo goed bij mensen die de schijnoperatie hadden gekregen.’ Ook Nelly heeft na de operatie geen pijn meer, en dat terwijl zij de schijnoperatie heeft gehad. Nelly: ‘Dat is heel gek, ik wist niet dat het een schijnoperatie was.’
(Bron en volledig artikel Zorg.Nu)
