Psychisch kwetsbare bewoners in corporatiewijken krijgen te laat of te weinig ondersteuning vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Versnipperd beleid, verkokering, gebrekkige samenwerking en geldgebrek hollen de beschikbaarheid en kwaliteit van de ondersteuning uit. Met name de ggz en gemeenten laten steken vallen, vinden corporaties en Wmo-aanbieders.
Eén en ander komt naar voren uit een onderzoek van Andersson Elffers Felix (AEF) in opdracht van de branchevereniging van woningcorporaties Aedes. Door de afbouw van intramurale ggz-voorzieningen en een op zelfredzaamheid gericht beleid huisvesten woningbouwverenigingen steeds meer psychisch kwetsbare huurders. “Wij maken ons zorgen over de toename en de zorg van de kwetsbaren in onze wijken”, zegt Aedes-bestuurslid Hester van Buren.
Die zorg wordt ingegeven door de wetenschap dat er in de huidige situatie pas ondersteuning komt wanneer de woonsituatie escaleert. Veel te laat, vindt Van Buren. Dat vinden met haar 60 procent van de corporaties en Wmo-aanbieders. Van de corporaties noemt 65 procent de ondersteuning vanuit de Wmo onder de maat, van de aanbieders van welzijn en ondersteuning is dat bijna de helft.
(Bron en volledig artikel Skipr)
