Onze redactie stuitte op deze blog in Medisch Contact, een online magazine/tijdschrift voor medici. Arts, farmacoloog en medisch bioloog Jan Keppel Hesselink verhaalt over een consult van een hoog sensitieve vrouw. Wij zijn benieuwd wat jullie ervan vinden? Neemt hij een loopje met deze patiënt of pakt hij deze casus juist goed aan? Je kunt reageren onder dit artikel of via de link op onze Facebookpagina.
++++++
“Ze was hoogsensitief, vertelde ze me bij het eerste consult. Ze had al heel wat artsen bezocht, maar niemand had haar van haar probleem kunnen afhelpen. De huisarts snapte het niet, de neuroloog kon niets vinden en de psychiater daar wilde ze niet heen, want het zat duidelijk niet tussen de oren, maar in de voeten en benen. Ze had al jaren last van elektriciteit in de voeten en benen, zoals ze het noemde. Het tintelde en zoemde en ze kon er niet van slapen. Ook in het alternatieve circuit had ze aardig wat ervaring opgedaan, en volgens de laatst bezochte energetische therapeut waren al haar blokkades opgeheven. Wat nu?
Uiteraard nam ik de tijd voor haar en liet haar langdurig aan het woord. Er moest heel wat geventileerd worden. Er was veel overtuigingskracht dat er wat aan de hand was, samen met een verongelijkt gevoel dat niemand haar serieus nam. En het belangrijkste was dat niemand snapte wat er aan de hand was, en dat vond ze bijzonder verontrustend. Daarnaast was ze dus hoogsensitief, zo vertrouwde ze me toe. Ze had dus een hoogsensitieve persoonlijkheidsstructuur en die structuur hebben we in de opleiding niet geleerd. Dat is niet raar, want dit bedenksel van de Amerikaanse psycholoog Elaine Aron stamt uit 1996 toen ze haar boek The Highly Sensitive Person: How to Thrive When the World Overwhelms You verscheen. Pas daarna volgde allerlei artikelen in de wetenschappelijke literatuur, een beetje dus de omgekeerde wereld, maar in Amerika begint veel als bestseller, ook de wetenschap dus soms.
De ontwikkeling van het begrip hoogsensitief is bijzonder interessant, en blijkbaar raakte het een gevoelige snaar, want de publicatie werd meer dan duizend maal geciteerd, zag ik in Google Scolar, terwijl er in Facebook alleen al in Nederland ongeveer vijftig groepen zijn over dit onderwerp, waaronder bijvoorbeeld de groep ‘Hoogsensitief en chronische pijn van Klacht naar Kracht’. Het begrip leeft dus!
Maar nu terug naar onze patiënte. Inmiddels had ze tijdens het consult de meeste frustraties en angsten kunnen uitspreken en ze leunde nu wat achteruit in de stoel, meer ontspannen dan toen ze binnenkwam. Ik stelde nog wat aanvullende vragen over haar huiselijke situatie en haar werk. Dat maakte dat er nog een verhaal kwam over dat ze zich op haar werk niet serieus genomen voelde als ze zich ziek meldde, want ze kon nooit goed uitleggen waarom ze zich zo ‘overwhelmed’ voelde. Ze gebruikte deze term, we gebruiken in de Nederlandse taal steeds meer van dit soort woorden en ik weet ook niet hoe ik dat zou moeten vertalen. Maar ik begreep de strekking en dat was belangrijker.
Het neurologisch onderzoek leverde niets op, de sensibiliteit was geheel intact, geen enkel teken van een polyneuropathie. Ze was alert tijdens het onderzoek en tijdens het testen van de sensibiliteit door middel van de scherp-stompdiscriminatie viel me in hoe ik dit probleem zou aanpakken. Ik moest in de taal van de patiënte blijven en haar een uitweg bieden om de symptomen op een positieve wijze te gaan duiden in plaats van het als een belasting te zien. Nou, we zijn klaar met het onderzoek, zo vervolgde ik, en het is vrij duidelijk wat er aan de hand is. Bijvoorbeeld bij het laatste onderdeel van het onderzoek voelde u perfect wanneer de punt scherp en wanneer hij stomp was op uw tenen, voeten en benen. Zo een goede waarneming zie ik zelden. Uw zenuwstelsel is niet zoals bij de meeste mensen, maar veel fijner afgesteld. Maar dat wist u al, want u bent hoogsensitief. Dat betekent dus dat veel wat normale mensen niet waarnemen, voor u wel waarneembaar is. U voelt als het ware beter. Het zou goed kunnen zijn dat u ook veel beter dingen aanvoelt dan anderen – bewust het vaag houden is wat de hypnotherapeut Milton Erickson ons leerde bij suggestieve gesprekken.
Ze beaamde dat meteen. Nou, vervolgde ik, dan weet ik wel wat u voelt. Ik liet een stilte vallen. Ze schoof vooruit op het puntje van haar stoel… ‘O ja? Wat dan?’ ‘U voelt uw eigen leven! U voelt de levenskracht in uw zenuwen stromen, dat tintelt, dat stroomt, dat prikkelt.’ Ik liet weer een stilte vallen. Ze wilde nu meer weten! Ik vervolgde: ‘alleen mensen die lang mediteren gaan dat soort sensaties waarnemen en dat noemen ze het voelen van de Qi. Het is een eigenschap die veel yogi’s nastreven.’ Ze had me al verteld dat ze ook yoga deed. Ze keek me verbaasd aan. ‘Ooooo’, riep ze, ‘nu begrijp ik het eindelijk, waarom heeft niemand me dat eerder verteld?’ Na nog wat gesproken en uitgelegd te hebben over prikkelingen en remmingen in het zenuwstelsel, om de context nog wat uit te breiden, sloten we het consult af. ‘Nooit meer naar een dokter gaan dus als je het leven zelf voelt’, zo voegde ik toe. Ze lachte. Ze ging als een andere vrouw de deur uit. Zelfbewust, rijker en blij. Ik heb haar nooit meer terug gezien. Ik hoop dat ze iedereen vertelt hoe het leven voelt in haar zenuwen.”
++++++
(Bron: Medisch Contact)
