De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus. Het is een veelvoorkomende virale infectie. ‘Pfeiffer’ komt vooral voor bij jongeren. Ook kinderen en volwassenen kunnen echter besmet raken met het virus. Een ruime meerderheid van de Nederlanders komt voor het twintigste levensjaar in aanraking met het virus.
De ziekte van Pfeiffer wordt dus veroorzaakt door een virus. We maken antistoffen aan tegen dit virus zodra het ons lichaam binnenkomt. Daardoor kunnen we maar één keer in ons leven besmet raken en de ziekte van Pfeiffer krijgen. Wanneer we nogmaals in contact komen met het virus zijn we immuun. De antistoffen in het bloed ruimen het virus de tweede keer direct op en we worden dan niet ziek.
Oorzaken van de ziekte van Pfeiffer
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus. Besmetting met dit virus ontstaat als we in contact komen met besmet speeksel. Het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen. Een manier van besmetting kan zijn via kussen, vandaar de naam ‘kissing disease’. Lang niet iedereen wordt ziek na besmetting.
Hoe herken ik het?
Klachten en symptomen bij de ziekte van Pfeiffer
De incubatietijd van het virus is 10 dagen tot ongeveer 6 weken. Dat wil zeggen dat er tussen de besmetting en het ontstaan van klachten een periode van 10 dagen tot 6 weken zit. Als jonge kinderen besmet raken met het virus ontstaan er meestal nauwelijks sprake van klachten. Soms krijgen zij last van rode huiduitslag, koorts en een hangerig gevoel.
Algeheel ziek gevoel
Als je tijdens of na de puberteit besmet raakt, kun je je behoorlijk ziek voelen. De klachten beginnen vaak met keelpijn, hoofdpijn, koorts en een grieperig en vermoeid gevoel. Vaak zijn de lymfeklieren in de hals opgezet. De lever en de milt kunnen opgezet zijn en tijdelijk wat minder goed functioneren. In de eerste weken is keelpijn of keelontsteking vaak het meest nadrukkelijk aanwezig.
De meeste verschijnselen verdwijnen na 5 tot 8 weken. Vermoeidheidsklachten kunnen nog enkele maanden blijven bestaan.
Afwijkende leverfuncties
Bij bloedonderzoek blijkt dat de meeste mensen met de ziekte van Pfeiffer tijdelijk afwijkende leverfuncties hebben. Als gevolg van de virusinfectie kunnen levercellen namelijk licht ontstoken raken. Er is in dat geval sprake van een lichte vorm van hepatitis (leverontsteking). In zeldzame gevallen kan hierdoor geelzucht ontstaan. Geelzucht is het geel zien van de huid en het oogwit. Deze klachten verdwijnen meestal vanzelf na 5 tot 8 weken.
Hoe gaat het verder?
Diagnose van de ziekte van Pfeiffer
In de meeste gevallen zal de huisarts sterke vermoedens hebben op basis van bovengenoemde klachten. Zeker wanneer deze klachten zich voordoen tijdens de puberteit. De huisarts zal in je keel kijken en voelen of de lymfeklieren in je hals opgezet zijn. Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen.
In het bloed worden dan antistoffen aangetroffen tegen het Epstein-Barrvirus. Het is niet mogelijk om op basis van bloedonderzoek iets te zeggen over de ernst en de duur van de ziekte. Door middel van bloedonderzoek kunnen ook de leverfuncties gecontroleerd worden.
Behandeling van de ziekte van Pfeiffer
Er bestaat geen behandeling tegen de ziekte van Pfeiffer. De ziekte gaat in principe vanzelf over en er ontstaan vrijwel nooit complicaties. De ernst en de duur van de ziekte is bij iedereen verschillend. De meeste klachten verdwijnen binnen 5 tot 8 weken. Je kunt je dan nog wel een aantal maanden moe voelen.
Wat kan ik doen?
Tips en adviezen bij de ziekte van Pfeiffer
Een behandeling voor de ziekte van Pfeiffer is er niet. De ziekte kan bijna nooit kwaad en gaat vanzelf over. Het afweersysteem moet uiteindelijk het virus opruimen.
(Bron en meer informatie: Maag Lever Darm Stichting)