Het Guillain-Barré syndroom (GBS) is een auto-immuunziekte van bepaalde zenuwen. Namelijk van de zenuwen die naar de spieren gaan, zodat die kunnen bewegen. Ook de zenuwen die gevoel van de spieren en de huid doorgeven worden aangedaan.
GBS kan op alle leeftijden voorkomen. Door GBS kunnen de spieren verlammen, maar soms worden de spieren alleen maar zwakker. De verschijnselen kunnen plotseling beginnen en het kan snel erger worden. De verlammingen beginnen meestal in de spieren van de benen en de handen. In de loop van uren tot dagen kan de verlamming zich verder uitbreiden tot het hoofd. Het kan in alle spieren gebeuren. Hierdoor kan iemand ook problemen krijgen met slikken of ademhalen. Soms gaat het hart minder goed werken.
Behalve de spierzwakte of verlamming, kan iemand met GBS ook gevoelloosheid, tintelingen en pijn in de delen van het lichaam hebben die aangedaan zijn.
De ziekte verloopt meestal volgens een vast patroon. Meestal heeft iemand voordat het GBS begint een infectie. In de eerste fase worden de klachten steeds erger. Dit kan tot vier weken duren. Meestal is het hoogtepunt binnen twee weken.
Tijdens de volgende fase blijven de klachten hetzelfde; ze worden niet erger en ook niet beter. Dit kan een paar weken tot maanden duren. In de laatste fase gaat het weer steeds beter. Dit kan een paar weken tot maanden duren. De meeste mensen herstellen helemaal van GBS, maar sommigen houden restverschijnselen. Bijvoorbeeld een verminderde conditie, vermoeidheid en pijnklachten.
De kenmerken van GBS ontstaan door ontstekingen in de zenuwen. Hierdoor werken de zenuwen niet goed meer. Waarom dit gebeurt, is niet bekend.
Of en de mate waarin de kenmerken optreden, verschilt per persoon.
Andere namen voor deze ziekte:
– Acute idiopathische demyeliniserende polyneuropathie
– Acute inflammatoire polyneuropathie
– Ascenderende paralyse van Landry
– Guillain-Barré syndrome
– Polyneuroradiculopathie
– GBS
– Acute infectious polyneuritis
– Fisher syndrome
– Landry-Guillain-Barre syndrome
– Guillain-Barré-Strohl-syndroom
Hoe wordt deze ziekte vastgesteld?
Een arts stelt de diagnose op basis van de bovengenoemde kenmerken, samen met onderzoek van spieren, zenuwen, bloed en vocht uit het ruggenmerg.
Is er behandeling voor deze ziekte?
Meestal is GBS te genezen. Hoe goed iemand herstelt hangt onder andere af van de ernst van de kenmerken. Vaak wordt iemand opgenomen in het ziekenhuis, omdat de aandoening eerst in ernst toe kan nemen.
De behandeling bestaat uit medicijnen die de ontstekingen verminderen. Tegen de pijn kunnen bepaalde medicijnen genomen worden. Als iemand niet goed meer zelf kan eten, wordt met een voedingssonde voeding en vocht gegeven. Een voedingssonde is een slangetje via de neus naar de maag. Als er problemen zijn met ademhalen, kan iemand in het ziekenhuis ondersteuning van de ademhaling krijgen. Een fysiotherapeut kan helpen om de spieren weer goed te kunnen gebruiken tijdens en na het herstel.
Hoe vaak komt het voor?
In Nederland krijgen ieder jaar ongeveer 200 tot 300 mensen GBS.
Is deze ziekte erfelijk?
Bij bijna alle mensen met GBS is het syndroom niet eerder in de familie voorgekomen, en zijn ze de eerste en enige in de familie. Er zijn zeldzame gevallen bekend waarbij het syndroom vaker in de familie voorkomt of voorgekomen is.
(Bron en meer informatie: Erfelijkheid.nl)
