In Nederland is er een groeiend tekort aan geneesmiddelen: vorig jaar was voor 4 miljoen patiënten hun voorgeschreven middel niet beschikbaar. Uit een inventarisatie van de NOS blijkt bovendien dat fabrikanten geneesmiddelen van de Nederlandse markt halen, omdat zij kosten maken voor handelsvergunningen voor middelen die ze niet mogen verkopen. Dit komt door het preferentiebeleid dat zorgverzekeraars voeren. “Een onhoudbare situatie, die vraagt om een aanpassing van het preferentiebeleid”, zegt DSW-directeur Aad de Groot.
Het preferentiebeleid houdt in dat de zorgverzekeraar een goedkoop generiek geneesmiddel aanwijst als voorkeursgeneesmiddel. Dat voorkeursmiddel wordt vergoed aan de patiënt. Het idee hierachter is dat er kosten worden bespaard. Maar de realiteit is ook dat dit beleid zorgt voor tekorten. Samen met arts- en apothekersorganisaties heeft DSW daarom een petitie aangeboden aan de Tweede Kamer. De organisaties vinden dat het preferentiebeleid moet worden aangepast. Fleur Agema van de PVV nam de petitie in ontvangst.
Vóór het preferentiebeleid voerde DSW een ander geneesmiddelenbeleid. De apotheker kon uit een groep geneesmiddelen zelf bepalen welk middel werd verstrekt. Dat gaf ruimte aan de apotheek en keuzevrijheid voor de patiënt. Aad de Groot: “Door een uitspraak van de rechter moesten we vorig jaar overgaan op het preferentiebeleid. Wij waren daar fel tegenstander van. Als zorgverzekeraar hebben we zorgplicht. We moeten zorgen dat patiënten hun geneesmiddel krijgen, maar met het preferentiebeleid lukt dat steeds minder. Dus met een geneesmiddelenbeleid dat we eigenlijk niet willen, worden we straks wel aangesproken op onze zorgplicht. De omgekeerde wereld”.
Apothekers en artsen moeten wat Aad de Groot betreft meer ruimte krijgen om te kunnen wisselen van geneesmiddel. Hij ziet dat er wel stappen worden gezet, maar het is niet genoeg: “Als het preferentiebeleid niet wordt verruimd, dringen we de geneesmiddelentekorten niet terug. Dit werkt nog meer onnodige discussies, bezoeken en opnames bij huisartsen, apothekers, ziekenhuizen en GGZ-instellingen in de hand. Bovendien prijst Nederland zichzelf uit de geneesmiddelenmarkt. Dat kost uiteindelijk alleen maar meer geld”.
(Bron: DSW)
