Op deze pagina publiceren we gedichten die onze lezers met ons, en dus met jullie, willen delen.
Wil je ook je gedicht op deze pagina, mail ons dan: info@onzichtbaarziek.nl. Wij delen deze dan vervolgens op onze social media: Facebookpagina, Facebookgroep en Instagram. We ontvangen je gedicht bij voorkeur als afbeelding (JPG/JPEG/PNG etc.) Lukt dat niet, dan is het ook niet erg. Dan maken wij er een afbeelding van.
De gedichten/afbeeldingen mogen vrij worden gedeeld, maar blijven eigendom van de auteur. Ze mogen dan ook niet zonder toestemming worden bewerkt of gebruikt voor commerciële toepassingen.
———
———————–
Sinds een jaar…
Sinds een jaar staat mijn leven op z’n kop door allerlei zaken
Maar van te voren had ik nooit verwacht dat dit mij zo hard kon raken.
Door de duizeligheid ben ik uiteindelijk bij de huisarts beland.
En vanaf die tijd is mijn leven compleet gestrand.
Ik heb zoveel symptomen, genoeg voor het vullen van een boek.
De huisarts heeft mij dan ook verwezen naar het ziekenhuis, voor verder onderzoek.
Na het zien van vele specialisten weet ik nu waar ik aan lijd.
Het zijn verschillende diagnoses, tot mijn grote spijt.
Alle ziektes waar ik nu mee moet leren leven,
zijn mij door het leven onder hoge stress gegeven.
De ziekte van Menière, jij maakt mij zo duizelig en
geeft druk gepaard met tinnitus op beide oren.
Daarnaast lok je nog meer symptomen uit waarmee ik niet ben geboren.
CPTSS, jou heb ik te danken aan de dingen, gebeurd in mijn verleden.
Jij weet mij ook dagelijks met veel ongemakken te bekleden.
Fibromyalgie, wat ook wel weke delen reuma betekent.
Jij zorgt voor veel pijn en bent echt onberekenend.
Al deze vervelende ziektes hebben vermoeidheid met elkaar gemeen.
Hierdoor ben ik vaak moe en niet meer goed op de been.
Veel liggen, rusten en de boel onderdrukken met een berg pillen.
Al de symptomen verlammen mij en laten mij rillen.
Aan de buitenkant zie je aan mij niet zoveel,dit noemen ze onzichtbaar ziek zijn.
Het is zwaar en allesbehalve fijn.
Je hersens zijn een soort computer en werken als een harde schijf.
Bij mij zitten er veel storingen op en geven
hierdoor verkeerde signalen af aan mijn lijf.
Wat vroeger allemaal zo gewoon leek is nu niet meer helaas.
Vroeger kon ik van alles en was over mijn leven eigen baas.
Tegenwoordig is het leven een soort hindernisbaan.
Ik doe veel minder en weinig dingen spontaan.
Het is echt lastig om hiermee te leren leven.
Ik wil zo graag meer dingen in het leven beleven.
Hopelijk gaat het met tijd weer een stukje beter.
Met kleine stapjes en meter voor meter.
Mensen zullen soms denken over personen met onzichtbare ziektes:
kom op en stel je niet zo aan!
Maar geloof me, het is geen keuze. Zo wil niemand door het leven gaan!
Ik wens iedereen met een onzichtbare ziekte
veel geluk beterschap en kracht.
En ik hoop dat het leed snel wat verzacht.
En als je gezond bent, tel dan je zegeningen, leef en geniet.
Want in de toekomst is niks zeker en misschien
krijg je later ook een ziekte die je van de buitenkant niet ziet.
Jelmer Mulders, 17-08-2023
———————-
Meer gedichten onder de advertentie
