Leven onder een grote steen – Column

door Marleen

“Kiekeboe, hoe is het daar in de grote mensen wereld? Hier onder de grote steen is het donker en veilig…
Jullie zullen wel denken, wat is dit nu weer? Ik zal het proberen uit te leggen. De afgelopen maanden worstelde ik heel erg met mezelf: wat wil ik met mijn leven, wat is de betekenis van mijn leven, wat is het doel van mijn leven nu, wat zijn de plannen en doel(en) voor de toekomst?

Hoe ik me voelde onder die grote steen?
Ja, ik heb eind vorig jaar en begin dit jaar een tijdje met mezelf geworsteld en dat deed ik met mezelf, in mijn eentje en niemand wist het. Gevolg was dat ik niet lekker in mijn vel zat en er niets uit mijn handen kwam. Ik leefde onder die figuurlijke grote steen veilig in het donker. Voelde ik me er beter door??? In het begin wel, maar later niet. Ik miste mijn ik, ik miste mijn hobbyplekje, ik miste het schrijven, ik miste het bezig zijn met mijn binnen- en buitenplanten en mijn gerommel in mijn broeikas. Ik miste mijn camera, kortom, ik miste mijn eigen ik!

En toch is het niet gek dat ik mezelf mis. Ik ben heel veel maanden vooral geleefd door omstandigheden.  Eind 2018 begon het gedoe met mijn benen, kon ik steeds slechter lopen, steeds meer pijn. De eerste helft van 2019 stond in het teken van geleefd worden, waarom gebeurt dit, wat is er aan de hand en werkt de behandeling? De tweede helft van 2019 stond in het uitzoeken hoe ik hiermee om moest leren gaan en hoe kom ik zelf weer buitenshuis, zonder hulp van anderen?

Op de laatste dag van 2019 kreeg ik mijn vrijheid terug met een rolstoel, met ondersteuning in mijn wielen. De eerste weken van 2020 was ik graag veel op pad, winkelen, wandelen met mijn hond, op pad met Dave. En toen kwam Corona om de hoek kijken: ik val volop in de risicogroep en sloot me op, noodgedwongen uit angst.

Het is ook niet gek dat ik even kwijt ben wat ik wil, wat ik wil met mijn leven, wat ik wil met mijn toekomst, waar ik me op wil gaan focussen, wat mijn doel of doelen zijn in mijn leven. Mijn leven stond vooral in het opgesloten zitten en te leren met mijn nieuwe beperkingen. Al zo’n 2,5 jaar zit ik in huis en kan ik sommige dingen niet meer doen zoals ik gewend ben en sommige dingen kan ik helemaal niet meer doen.

Een glimpje licht schijnt er onder mijn steen
Begin dit jaar gingen we twee weken naar Limburg, twee weken in een huisje even ergens anders, even niet in de woonkamer/keuken waar ik grotendeels van de dag doorbreng. In het begin van onze vakantie moest Dave met spoed “even” naar Berlijn voor zijn werk en zo was ik ruim anderhalve dag in mijn eentje in Limburg. Dat heeft me echt goed gedaan, Limburg, maar ook even een momentje voor mezelf.

Ik kreeg inzichten, wist wat ik graag zou willen, wat nu verder, hoe nu verder, mijn hoofd stroomde vol met inspiratie, maar zoveel inspiratie en dan???

Orde in mijn chaotische hoofd aanbrengen
De afgelopen weken ben ik veel gaan schrijven/opsommen wat ik graag zou willen en ook hoe nu verder, hoe dat eruit zag? Ook heb ik een grote woordspin gemaakt met daarop alles wat in me op kwam, wat ik graag zou willen in mijn leven en eigenlijk kwam alles op een paar dingen neer:
– Ik wil graag meer met mijn (film)camera doen,
zowel filmen als foto’s maken.
– Ik wil graag creatief bezig zijn met het maken en ontwerpen
van kaarten/boekjes/doosjes/etc. en nieuwe creatieve hobby’s
gaan uitproberen en dit te filmen om op YouTube te zetten.
– Ook lijkt het me leuk om mijn kamerplanten die groot genoeg
zijn, te gaan stekken. En meer tijd in mijn broeikas steken.
Misschien wil ik dit ook wel in de toekomst gaan vastleggen
met filmpjes.
– En natuurlijk minimaal eens in de maand hier blijven schrijven.

En zo hield ik er eigenlijk maar vier over of eigenlijk vijf… want creatief bezig zijn en daarna een filmpje monteren zijn twee dingen, maar op deze manier kan ik wel veel bezigheden die ik leuk vind combineren.

Nog meer licht schijnt er onder mijn steen
Afgelopen week heb ik ook al de eerste dingen opgepakt en dat voelde best heel erg fijn! Zo ben ik, voor mijn doen, druk bezig geweest om mijn broeikas op orde te krijgen. Mijn zaden die ik een tijd geleden heb gezaaid waren wel ontkiemd, maar daarna grotendeels dood gegaan, zo jammer. Dus nu moest ik grotendeels weer helemaal opnieuw beginnen.

Daarnaast hebben we een nieuw tijdelijk hobbyplekje voor mij gevonden in huis. Op zolder hebben we een hoekje vrijgemaakt waar ik lekker kan zitten hobbyen. Ook zijn de basisspullen hiervoor naar zolder verhuisd. Natuurlijk niet de beste plek als je al pijn en moeite hebt met lopen, maar voor nu de beste oplossing. Hopelijk is Corona snel voorbij en kan ik weer terug naar mijn hobbykamer.
Een hele lieve vriendin en een kennis van me heeft allemaal verschillende hobby-projectjes bij de Action en Kruidvat gehaald, hierdoor heb ik ook weer nieuwe dingen uit te proberen.

Het filmen op zolder ging nog niet zo goed helaas, daarvoor heb ik van Dave een hele mooi statief gekregen, een ringlamp en andere leuke/mooie toebehoren. Maar inmiddels heb ik al twee filmpjes op deze manier kunnen filmen en kan ik die gaan bewerken en op YouTube plaatsen.

Wat ik wel merk is dat ik op zoek moet naar een vast ritme/planning, om niet te veel te doen op een dag. Dus dat is een nieuw ding waar ik wat mee wil gaan doen, maar daarover vertel ik jullie de volgende keer meer.

In mijn volgende blog vertel ik jullie verder over hoe het na een tijdje verder met me gaat en zal ik jullie ook vertellen of een ander ding waar ik sinds drie weken mee bezig ben!”