Het leed dat een broek maken heet… – Column

door Gabi
“Zoals de meeste van jullie weten vind ik het leuk om mijn eigen kleding te maken. Het lastigste om te maken is een broek vind ik, of nou ja, een goed passende broek maken is lastig. Zo had ik eindelijk een goed broekpatroon en toen was het patroon krom getrokken (vraag me niet hoe) en toen moest ik weer op zoek naar een ander patroon. Een nieuw patroon was zo gevonden, maar oh, het werd zo’n broek met vele hindernissen.

Zo begon ik met een patroon dat niet aan elkaar paste, dus dat moest ik al aanpassen. Daarna waren de broekspijpen ongelijk dus ook dat moest ik veranderen. Toen ging die aardig probleemloos in elkaar, maar toen kwam de volgende uitdaging: er moest een band met elastiek opkomen maar de broek was zo high waisted dat ik die eerst moest verlagen om er een band op te kunnen zetten want anders kwam die bijna tot mijn oksels. Dat is lekker warm, maar lichtelijk overdreven natuurlijk.

De broekspijpen waren echt veeeeeel te lang dus die moest ik inkorten maar op de een of andere manier liepen de pijpen naar binnen toe en dat was nog een uitdaging om te veranderen, maar dat is gelukkig goed gekomen en nu ben ik weer een mooie broek rijker.

Toch vind ik het vervelend om een patroon helemaal aan te passen, want het is gewoon veel werk wat je ook kan besteden aan een ander naaiproject. Nu kwam ik op het internet iets tegen om een patroon op maat helemaal te maken, dus dat ga ik nu proberen.

Voor het lukte was ik de hele ochtend verder en vroeg ik me oprecht af of ik hier voor gestudeerd moest hebben, maar het is gelukt!
Daarna heb ik alles geprint en nu (terwijl ik deze column typ) moet het nog aan elkaar gemaakt worden en daarna heb ik hopelijk een broek die ik pas zonder van alles aan te hoeven passen, dus dit wordt vervolgd!
Mocht dit een succes worden dan ga ik veel meer patronen geheel op maat maken!

Verder ben ik op dit moment heel druk bezig met het afronden van mijn opleiding en ze zeggen altijd “de laatste loodjes wegen het zwaarst” en ja, zo voelt het ook op dit moment. Echt alles moet af anders haal je je diploma niet en de laatste eindopdrachten zijn zo lang dat ik me afvraag hoe ik het ga halen, maar uiteindelijk zal het allemaal wel goed komen.

Toch overheerst op dit moment de stress van alles, maar oh, als ik dan klaar ben dan heb ik dat felbegeerde papiertje en waarschijnlijk ook heel veel vrije tijd, want die wordt nu ook helemaal opgeslokt voor school, maar het is voor het goede doel zullen we maar zeggen!”