Boos – Column
door Jeannette
Stop met overtuigen! Dat is het advies wat ik laatst kreeg. Ik moet stoppen met mensen (specialisten) te overtuigen met wat ik heb en moet kijken naar wat ik wel kan. Dude, waar denk je waar ik mee bezig ben? Stoom kwam nog net niet uit mijn oren. Ik had ‘m nog net niet uitgescholden voor ‘aardappel of druif’ – mijn oprechte, favoriete scheldwoorden voor als ik je eigenlijk een rotschop wil geven.
Foto: internet
Maar goed, ik werd zo boos, zo intens boos. Het raakte me aan alle kanten! Er ging van alles door mijn hoofd heen en wat ik antwoordde was: als jij mij financiee; voorziet in mijn vaste lasten en boodschappen doet voor mij en mijn kinderen, dan praten we verder!
Het niet weten wat ik allemaal doe, het bagatelliseren van mijn wel/niet-kunnen maar vooral de manier waarop dat goedbedoelde advies werd gegeven; ik trek nog liever al mijn haren uit mijn hoofd!
Eerlijk gezegd wil ik niets liever.
Ik wil helemaal niemand overtuigen. Heb al moeite met mezelf. Maar op dit moment ben ik van specialisten afhankelijk die helaas bepalen welke richting ik op moet en voor hoeveel uur dat ik dat kan doen.
En waarom komt de stoom uit mijn oren?
- het is niet de richting waarin ik gelukkig word (kijkend naar mijn ervaringen);
- het aantal uur haal ik nu niet, aangezien ik nu 8 uur per week werk (in een leuk, maar nieuw werkveld) maar dat doe op mijn tandvlees;
Het enige wat ik daaraan kan doen, is een nieuw deskundigenoordeel aanvragen.
En daar komt mijn onderbuik gevoel aan. Dit heb ik eerder meegemaakt en dat werd een dikke domper. Een hele dikke domper. Zo erg, dat ik vrijwillig uit de uitkering ben gestapt. Het kon destijds financieel net uit, dus mijn toenmalige echtgenoot en ik waren tot deze oplossing gekomen. Gezondheid gaat voor.
Nu zoveel jaren later gaat het dus echt om mijn gezondheid; de klachten stapelen zich op en ik heb nog steeds geen zekerheden over het verloop van rondzwervende siliconen in mijn lichaam.
Dus doe ik wat ik kan en kennelijk ga ik doen wat anderen van me verwachten, again. Oops, I have to do it again!
